Pushkar - Jaipur

19 juli 2017 - Jaipur, India

It's all about the money, money, money.

Wij komen weer 's avonds aan in Pushkar. De tuktuk mannen komen onze kant opgevlogen zoals vliegen naar de stront vliegen.
Iedereen wilt ons wegbrengen voor veelste veel geld. Als we dan aan het onderhandelen zijn en zeggen dat wij echt niet meer dan 500 roepie hebben wilt hij ons meenemen. 'Ja lange weg, en ik moet ook nog terug...'
Onderweg wordt natuurlijk alleen onze tuktuk weer aan de kant gezet. Of we nog even een bepaald soort belasting willen betalen!? Wij konden dit niet betalen aangezien we net vertelde dat we niet meer dan 500 roepie hebben. Uiteindelijk heeft de man het zelf betaald en zijn we doorgereden. Aangekomen bij het hotel wist niemand dat we kwamen. Manager lag al te slapen en nam zijn telefoon niet op. Na heel wat overleg toch de sleutel van een kamer gekregen en wij waren letterlijk de enige toeristen. De rest van de kamers waren ze aan het verbouwen/renoveren.
Na een kort nachtje slaap, ontbijt weer bestaande uit toast en jam, gingen wij naar het o zo heilige meer. Onderweg probeerde iedereen al bloemblaadjes in onze handen te drukken zodat wij die in het meer konden gooien.
Na 100 keer nee zeggen was het eentje gelukt en we hebben het geweten hoor.
Bij het meer werden wij beide meteen apart genomen om te gaan bidden. Er werd van alles uitgelegd en gedaan, kleurtje hier, rijst daar, bloemen daar etc etc. En toen kwam het weer: geld.
'Iedereen die hier komt laat een donatie achter, koning huppeldehup is hier ook geweest en die en die en hebben allemaal betaald. 1000 roepie, €50, 80 pond'.
Ik kijk Chantal aan en zie dat haar het zelfde wordt gevraagd. Maar blijkbaar mochten wij niet meer met elkaar praten en moesten wij elk apart een donatie achter laten. Chantal zelfs 4 keer vanwege haar familie...
Wij worden gewoon gedwongen om te betalen wat wij niet willen. Dus staan op en lopen weg. Tuurlijk komen zij achter ons aan met hun handje omhoog. Na 100 keer gezegd te hebben dat wij niet betalen lopen zij boos weg.
Wij lopen verder de straatjes in rondom het meer en daar staan ook donatie boxen, mannen die rond lopen met een potje en je moet zelfs betalen als je je schoenen uittrekt om een tempel te bezoeken. De vrouwen met baby's vragen ons ook om geld zodra wij nee zeggen, vragen zij om eten voor de baby's. Zelfs de kleinste kinderen hun eerste woorden zijn hier 'money' en 'hungry'. :(
En ook hier kan je foto's maken met en op de kamelen en de cobra slangen. Na een rondje om het meer begint het weer keihard te regenen. Dus maar weer naar de kamer.
Als wij dan 's avonds eindelijk geld willen uitgeven voor het avond eten is opeens elk restaurant dicht. De kok van ons hotel was opeens met vakantie, voor andere was het nog niet het seizoen en sommige waren gewoon 'not open'. Wij eindigen deze dag heel zielig met koekjes en chips die over datum waren..!

De dag daarna hadden we weer regen. Wij moesten om 12 uur uitchecken maar kregen gelukkig later nog even een andere kamer.
Om 16.00 uur vertrokken wij naar het station in de hoop daar nog wat te eten. Gelukkig vinden wij al snel een cafeetje. Wij bestellen een combo deal van een burger, patat en cola. 'Sorry we dont have'. Uuh dan maar een vega burger. 'No not possible'. Goh welke kan wel? Nou chinees of indiaas. Okee dan chinees. 'No nog that one. Oke we weten genoeg. Hier krijgen wij geen eten. Het cafeetje precies ernaast met de zelfde kassa en keuken wilt wel eten voor ons maken. Thankgod!
Om 17.55 hebben wij de trein naar Jaipur!
Het hotel is Jaipur is gelukkig wel wat luxer. Wij hebben een grote kamer, met 2 losse bedden en een hete douche!
En het ontbijt hier is wat uitgebreider. Op de website stond dat er een lopend ontbijt buffet was. Dus gingen wij wat vroeger dan normaal ontbijten. Helaas geen buffet.

Om 12.00 uur werden we opgehaald om naar de olifantjes te gaan! :)
Wij hebben deze middag mogen knuffelen met de olifanten! Wij kregen samen 1 olifant toegewezen welke wij eten mochten geven, verven met natuurlijke kleuren, daarna weer helemaal wassen en een stukje lopen door de omgeving.
De middag werd afgesloten met een Indiase maaltijd bij de moeder van de eigenaar thuis. Eenmaal terug in het hotel gingen wij snel douche en omkleden want om 18.30 uur begon de Bollywood film in de bekendste bioscoop van Jaipur. De zaal zag eruit als een theater inclusief de rode gordijnen. Voor een film van 3 uur betaalde wij €1.50 persoon en voor een grote popcorn en een grote cola betaalde wij €2.50. Kunnen zij in Nederland wat van leren, haha.

De volgende ochtend zijn wij naar de Monkey tempel gegaan. De naam zegt het al, er waren hier heel wat aapjes. De echt tempel was onderaan een berg. Dus eerst berg op waar je een prachtig uitzicht had over de stad en toen weer naar beneden. Beneden bij de monkey tempel werd er voor ons gebeden. Wij kregen een rode stip op onze hoofden voor zegening en een rood met geel armbandje voor bescherming en een soort van suikerklontje voor een 'sweet life'.

Na de tempel zijn wij met een tuktuk naar de Hawa Mahal gegaan, oftewel het windpaleis. Hier konden vroeger de vrouwen naar de parades op de straat kijken zonder zelf gezien te worden.
Daarna zijn wij langs het Jantar Mantar gebouw gelopen en langs het City palace. Daar werden wij weer aangesproken door een tuktuk chauffeur die ons wel even rond wilde rijden. Zo zijn wij langs het waterpaleis geweest (door het water bleef het paleis koel zonder airco), langs paar olifanten die voor het Amber Fort moesten werken en daarna langs een textiel fabriek. Hier werd volgens zegge alles handgemaakt en zelfs geëxporteerd voor de Hema. En ook hier wilden zij ons dingen laten kopen. Mooie sjaal, kleed, jurk etc etc. 'Nee wij hebben niks nodig', 'misschien je vrienden wel, of je familie!?'
'Wij reizen met rugtassen en gaan nog verder dus willen niks extra's meenemen', 'wij kunnen het ook naar jullie laten opsturen'.
Okee heeft geen nut, wij staan op en lopen weg.
De tuktuk chauffeur wilt ons nog langs sieraden winkels brengen en met het idee dat daar hetzelfde gaat gebeuren bedanken wij hem vriendelijk en worden wij weer afgezet bij het hotel.

5 Reacties

  1. Jaap:
    19 juli 2017
    Wauw, maar goed dat je niet altijd alles van te voren weet, hè! Gesloten hotel, pffff geen keuken open pfff
    Maar, ik val in herhaling, ik ben trots op jullie, zoals jullie alles toch weer voor elkaar krijgen. Grs
  2. Danny:
    19 juli 2017
    Leuk om te lezen. Zet er maar wat meer verhaaltjes op.
  3. José:
    19 juli 2017
    Ach, Ja daar staat het om bekend om toeristen een " pootje/hand" uit te draaien. Ik weet dat jullie gelukkig verstandige en sterke meiden zijn en die verbaal ook sterk staan. Dat heb je wel nodig als je dit soort reizen doet en landen bezoekt. Dus kortom ik ben super trots op jullie. Verder weerderom een prachtig verhaal.
  4. Martien en Willy:
    23 juli 2017
    Wat een ervaringen voor jullie en de volgers. Geweldig. Maar wat goed dat jullie alle "bedelaars" van het lijf houdt en onderhandelt over prijzen. Goede reis verder .
  5. Jean-louis:
    1 augustus 2017
    Ook daar draait het geloof dus om geld? Ik vind wel goed dat jullie daar niet zomaar voor vallen.
    Wat een tegenstrijdigheden eigenlijk. Zo veel rijkdom en (vergane) glorie en zo veel armoede bij elkaar.